Adachi Yuto

YUTO ADACHI
23-01-1996, Nagano
rok DRUGI
RAVENCLAW

ROZDZIAŁ PIERWSZY

Yuto, zapytany o swoje dzieciństwo, bez najmniejszego problemu odpowiedziałby, że mogło potoczyć się w lepszym kierunku, jednakże nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Chłopiec nie miał zetknięcia z magią w najwcześniejszych etapach dziecięcego życia - głównie z powodu matki mugolki, chcącej prowadzić normalny, najzwyczajniejszy tryb życia, ograniczając przy tym prawdziwą tożsamość jej męża, a ojca Yuto, który jest czarodziejem czystej krwi. Dlatego właśnie, etap wczesnej młodości zawierał pakowane w plastikowe pojemniczki śniadanie do przedszkola, a później też szkoły podstawowej, jeżdżenie autobusem z pozostałymi, szarymi ludźmi. Robienie wszystkiego, co normalne dziecko mogłoby robić.

Jednak wiele znaków zdołało zasygnalizować otoczeniu banalny wręcz fakt tego, że Yuto zdecydowanie odbiega od normalności. Zawsze uchodził za dziwaka oraz niemowę, który zostawał sam przy ostatnim stole na szkolnej stołówce i samotnie zajmował ławki w klasie, ponieważ nikogo nie kusiło spotkanie z chłopcem, który miał to dziwne coś w oczach; coś, co od razu odstraszało. Coś, co było niespotykane, lecz sam nie potrafił stwierdzić co, nawet kiedy przyglądał się natarczywie swojemu odbiciu w lustrze... do pewnej chwili. Ilekroć się koncentrował, tęczówki jego oczu przeistaczały się w czerwone, a raz nieświadomie bez użycia czegokolwiek zgasił zapalone w kuchni świeczki. Rodzice nie potrafili wyjaśnić jak i dlaczego, mimo iż Yuto klarownie odziedziczył po ojcu magiczne zdolności.

List z Hogwartu był dla niego obawą; nie wiedział bowiem, czy podoła i czy to wszystko nie jest przypadkiem wyśnionym alarmem, czystym nonsensem. Za namową ojca podjął się ryzyka.

ROZDZIAŁ DRUGI

Chłopak od zawsze wykazywał się inteligencją oraz potrafił trzeźwo i rozsądnie spojrzeć na sytuacje oraz problemy, przez które przechodził. Zdolność do maksymalnej koncentracji na wykonywanej przez siebie czynności, ciężkiej pracy oraz chęci kształcenia swojego umysłu poprzez sięganie po coraz to różniejsze książki bardzo szybko zapewniły mu posadę jednego z ulubieńców nauczycieli. Sam Yuto nie obnosi się jednak ze swoją wiedzą; uważa, iż jest na przeciętnym poziomie, a wszystkie efekty to wyłącznie zasługa determinacji. Nie wywyższa się ponad innych, zawsze stawia siebie na równi. Nie mówi zbyt wiele, kiedy nie odczuwa potrzeby na zabranie głosu. Mimo wszystko w pewnych sytuacjach mówi swoje zdanie wprost, bez zbędnego owijania w bawełnę. Nienawidzi zatajać prawdy i szanuje osoby, które nie zanoszą się kłamstwami.

Typ "dziwaka" lub po prostu odludka jest nieodłączną częścią jego natury. Nie ma problemów z funkcjonowaniem pośród ludzi, gdy jest do tego zmuszony, lecz preferuje spokój, książki, spacery i swoje własne towarzystwo. Bardzo trudno jest przebić ochronną bańkę, którą wokół siebie utworzył, jako, iż w głębi serca obawia się ludzi, którym, z dobrego dla siebie samego powodu, nie ufa podczas zawierania jakichkolwiek głębszych relacji.

ROZDZIAŁ TRZECI

• Panicznie boi się kotów. Unika ich z powodu alergii na kocią sierść, 
• Gdyby mógł, najchętniej przespałby cały dzień. Potrafi zasnąć w każdym miejscu poza klasą, 
• Ma bardzo niski, głęboki głos, który często przerażał lub zaskakiwał towarzyszów jego rozmów, 
• Jedynym przedmiotem, z którym do końca sobie nie radzi, jest transmutacja. Najlepiej odnajduje się w zielarstwie, 
• W przyszłości pragnie zostać aurorem, 
• Zawsze jest punktualny i irytuje się, kiedy ktoś jest niesłowny w kwestii umownych godzin, 
• Uwielbia narzekać, 
• Uchodzi za przemądrzałego, co mija się z prawdą, 
• Przepada za ostrym jedzeniem.